یک ویژگی دیگر که به سرعت متوجه آن می‌شوید این است که آسانسورهای حمل بار در بیشتر موارد دارای قسمت‌هایی از چوب گردوی تاریک به همراه تزئینات طلایی و آینه‌هایی در داخل کابین می‌باشند. کابین آنها به صورت سهل الاستفاده ساخته شده و دارای پنل‌های دیوار فولادین با ضخامت 14 و همچنین درب‌های سنگین و تقویت شده می‌باشند. کف آنها نیز برای استفاده‌های سنگین ساخته می‌شود. آنها معمولا از کف‌های فولادین غیرلغزنده و بدنه فولادین ساخته می‌شوند. گاهی اوقات کف فولادی سنگین دارای یک پوشش پلاستیکی غیرلغزنده می‌باشد. همه این ویژگی‌ها برای این هستند که آسانسور را تا حد امکان بادوام، ایمن و در دسترس بسازند. در کابین آسانسورهای حمل بار، برخلاف آسانسورهای حمل مسافر، ریل‌ها به صورت هدفمند در آنجا قرار گرفته‌اند تا فشار وارد شده به دلیل حمل بار را بهتر تحمل کنند. این امر باعث می‌شود که کابین صدمه چندانی نبیند. همچنین، ریل‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در صورت بروز آسیب به راحتی عوض شوند. درست مانند تعریف نظامنامه ASME که تا حدودی مبهم بود، همچنین آسانسورهایی که می‌توان لقب حمل بار را به آنها داد به این صورت هستند. تقریبا همه انواع آسانسورها می‌توانند به عنوان آسانسور حمل بار به کار روند، چرا که استفاده‌های گوناگونی ممکن است بر اساس نیازهای موجود صورت پذیرند. اما وقتی که حرف آسانسورهای حمل بار استاندارد در میان است، اول از هر چیز به درب‌ها و عرض ورودی آن نگاه کنید، چرا که معمولا همه چیز را به آسانی آشکار خواهد کرد.